Immuniteit

De titel is in deze tijd ongetwijfeld een trigger voor velen van ons. Wees gerust, ik ga het hier niet hebben over de C-immuniteit, wel over de M.V.A- immuniteit, oftewel Meningen Van Anderen. Iets waaraan ik sinds ik moeder werd veelvuldig aan werd blootgesteld. Voor iemand met een lage immuniteit door weinig zelfvertrouwen, een laag zelfbeeld en een hoge gevoeligheid, bleek ik behoorlijk vatbaar voor het fenomeen. Een beetje zoals een corona-risicopatiënt die zonder mondmasker een covid-afdeling van het ziekenhuis binnenwandelt. 

Vals positief

Zo onvoorbereid liet ik mijn immuniteit testen. De conclusie werd al snel: te weinig immuniteit, te vatbaar voor M.V.A. 

Het duurde niet snel voor de onzekerheid verergerde en het zelfbeeld volledig kelderde. Ik ontbrak de tools om om te gaan met meningen van anderen omtrent mijn moederschap. Daartegen was ik niet opgewassen. 

De conclusie werd al snel: 

te weinig immuniteit, te vatbaar.

De realiteit omtrent al deze meningen is dat ik voor de ene altijd een te aanwezige moeder zal zijn en voor de andere te weinig. Dat ik in de ogen van de een te streng ben en in die van de ander te laks. Te hippie of te strikt en net niet goed genoeg.

Loslaten

De conclusie die ik ondertussen kan trekken is dat ik voor niemand goed kan doen omdat iedere ouder zijn accenten anders legt. Dat is goed. Het is alleen dat dat niet hoeft te betekenen dat een ander het daarom minder goed doet. Die doet het gewoon anders en anders is ook goed. Even goed zoals jij ook je best doet. 

Geloof me vrij dat ook ik moet oefenen in het loslaten van mijn eigen mening over anderen en hun ‘parenting skills’, maar het is iets waar ik sinds ik moeder ben geworden bewuster mee bezig ben.

Ondertussen vind ik het boeiend om te kijken hoe anderen omgaan met hun kinderen, in het besef dat die kinderen anders zijn dan de mijne. 

Doorgaans probeer ik alleen mijn mening te geven wanneer daar om gevraagd wordt. Een voorbeeld dat de rest van de wereld gerust mag volgen. Laat de competitie los van ‘ik doe het beter dan jij’ en laten we gewoon er meer voor elkaar zijn. Laten we het veroordelende karakter dat soms rust op onze ouderlijke beslissingen gewoon met z’n allen loslaten. Jij doet waarschijnlijk, net zoals ik, ook maar wat en dat is prima.