De perfecte moeder zijn, het was een doel dat ik mezelf onbewust had opgelegd. Of dat is althans hoe ik er nu over denk. Het is de enige manier voor mezelf om te verklaren waarom ik met zoveel onzekerheden zat. Doe ik het wel goed, of doe ik het wel goed genoeg? En vooral, waarom doen al die moeders het zo fantastisch en ik niet?
Dat waren doorgaans de vragen die op dagelijkse basis door mijn hoofd spookten. Naast dan die andere vragen van “Wat moet ik vandaag doen om de baby rustig te krijgen?”. Al dat advies dat ik van mijn omgeving kreeg was lief en goed bedoelde raad, maar maakte me onzekerder. Bij hen werkte dat wel, waarom kwam ik daar zelf niet op? En als ik daar zelf niet op kan komen, ben ik dan een slechte moeder?
Kalmte na de storm
Ondertussen ben ik rustiger geworden. De hoeveelheid advies van de omgeving daalt naarmate je kind groter wordt. Zelf ben ik ook aardiger geworden voor mezelf. Ik relativeer meer en besef dat perfectie voor twee zaken staat waar ik niet naar wil streven.
“That’s how we roll
en met perfectie rolt er maar weinig”
Perfectie is niet te bereiken omdat je de lat altijd weer hoger legt en vooral ook: het is niet leuk, niet plezierig of ontspannen. Het staat mooi op een instagramfoto als momentopname, maar het is geen situatie die we blijvend kunnen vasthouden.
Dat mooie kleedje dat ik aanheb op die zogezegde ‘perfecte’ foto wordt hoogstwaarschijnlijk spoedig gebruikt als zakdoek door de peuter. En desbetreffende peuter zal drie minuten later een gigantische woedeuitbarsting krijgen. That’s how we roll en perfectie rolt maar zelden de goede kant op.
Best ok
Omdat het moederschap voor mij nu meer gaat over opvoeden en het doorgeven van waarden en normen is het iets waar ik veel over nadenk de laatste tijd. Wat zijn mijn waarden en normen? Wat kreeg ik mee van thuis en hoe gingen mijn ouders om met opvoeden en hoe ervaarde ik dat als kind? De conclusie die ik kan maken is dat ik blij ben met de opvoeding die ik heb gehad, maar dat mijn opvoeding niet perfect was.
En dat is volstrekt logisch: in een opvoeding kan je nog zo je best doen als ouder, het feit blijft dat je waarschijnlijk te veel geeft van het een en te weinig de nadruk legt op het ander. Neem daarom een stap achteruit en kijk naar het totaal plaatje. Wees lief voor jezelf en wat je dan ziet is best iets om trots op te zijn.
ExitGrijzeWolk 