MOED

“Of ik mijn draai kan vinden tijdens de lockdown en me niet te erg verveel?” Die vraag wordt me gesteld door de verkoopster aan de andere kant van de kassa. Vanbinnen moet ik een lach onderdrukken. Vervelen? Het tegenovergestelde is eerder waar. Het leven met een peuter is nooit saai. Ik associeer deze periode eerder met andere woorden. ‘Uitdaging’ bijvoorbeeld, want van de ene op de andere dag was ik alle ingeplande rust kwijt. Beetje stressen voor iemand die herstellende is van die grijze wolk. Vragen als: “Kan ik dit wel?” en “Hoe gaan we dit doen?” flitsten geregeld door mijn hoofd. 

Zoveel weken later is de rust niet echt wedergekeerd, want ja we leven met een peuter…. Wel kan ik zeggen dat ik er meer moed in heb gekregen. Na zoveel weken sta ik er nog altijd. Ik ben niet veranderd in een snotterende moederhoop die de zakdoeken geducht blijft vullen. Ik sta er. Voor mijn peuter en mijn man. Zij het soms wel met kleine oogjes, maar niets wat enkele tassen koffie niet kunnen oplossen.

Ik kook, ik poets, ik was en ik strijk en dat allemaal terwijl ik die peuter ook nog eens bezig houd. Moest je me vooraf verteld hebben dat ik dat terug kon had ik je niet geloofd. Ik haalde het al eerder aan, maar ik was dat zelfvertrouwen in mijn eigen kunnen verloren. En net dat zelfvertrouwen is zich dankzij de coronacrisis opnieuw aan het herstellen. Wie had dat gedacht? 

Ik voel me tegenwoordig zelfs zo zeker dat ik de moed heb gevonden om te stoppen met de medicatie die ik nu al bijna een jaar neem. Ik was al een tijd aan het afbouwen met zowel mijn antidepressiva als mijn slaapmedicatie, maar het ontbrak me aan moed om er effectief ook mee te stoppen. Want, als ik zou stoppen, zou ik dan weer naar af gaan of blijf ik functioneren zoals ik nu doe? Die vragen hebben me echt wekenlang beziggehouden. En toen, door de drukte en de vermoeidheid vergat ik al eens een dosis tot ik die zo vaak was vergeten dat ik evengoed kon stoppen. Anderhalve week zonder medicatie en ‘counting’. Ik hoop dat het blijft gaan zoals het nu gaat. Het zou leuk zijn om in deze positieve flow te kunnen blijven hangen. De ervaring leert echter dat voorzichtigheid altijd geboden is. Wat de toekomst in petto heeft, weet niemand. 

Wat er ook van zij, verveling staat alvast niet op de planning.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: