WAT ALS?

Wat als je moeder wordt en tevens ook depressief? Een soort van twee voor de prijs van een situatie. Een optie waar je op voorhand geen rekening mee hield wanneer je in de babywinkel kleertjes staat te kiezen voor je mini in wording. Toch is het een optie waar menig vrouw beroep op doet. Alleen lopen we daar niet zo mee te koop. Staat niet zo mooi in onze pinterest-babykamertjes natuurlijk. Ik zal je zeggen, als die optie zich voordoet laat je dan helpen. Je kan denken dat je er zelf uitkomt en het maar een fase is, maar om eerlijk te zijn het verandert veel. Je relatie, jezelf en de relatie met je baby. Hulp en dan heb ik het over de professionele soort, zorgt ervoor dat je er niet al te gehavend uitkomt. Dat je opnieuw kan opbouwen wat afgebroken werd door het moeder worden. 

Allereerst klinkt het eng die professionele hulp. Klinkt als een kale kamer met een ongemakkelijke lederen bank waar je je ziel bloot legt aan een persoon die je niet kent en af en toe instemmend knikt. Klinkt als iets ongemakkelijks waar je liever voor past. 

Passen zat er niet meer in voor mij. Mijn man wist het, ik wist het ook. Alleen moest ik het echt gaan toegeven en die hulp zoeken. Makkelijker gezegd dan gedaan. Via de gynaecologe kreeg ik het nummer van twee psychologen. Een man en een vrouw. Ik weet niet waarom, maar in mijn leven kom ik vaak terecht bij vrouwen. Op school zat ik met overwegend meisjes in de klas, ik koos een vrouwelijk beroep en heb meer vriendinnen dan vrienden. Daarom dacht ik: “Simpel, ik kies voor de vrouwelijke psychologe;”. Weeral een dilemma minder in mijn gecompliceerde leven van pampers, flessen, dutjes en huilbuien.

Enkel nog de afspraak maken en dat moet ik op een goede dag doen. Op dit ogenblik is de standaard van ‘goede dag’ behoorlijk laag. Lees: een droge dag in huilland. twee mei tweeduizendachtien is zo’n dag. De baby werkt mee, we gaan een wandelingetje maken in het park en ik heb echt het gevoel me goed te voelen. Achteraf gezien was zo’n telefoontje in het openbaar niet de beste beslissing. Zodra de telefoon overging kreeg ik een prop in de keel en vervolgens heb ik me zo een beetje door het hele gesprek gesnotterd. Het is bijna een wonder dat uit dat gesprek een afspraak is voortgevloeid. Nu moet ik er waarschijnlijk vanuit gaan dat psychologen getraind zijn in het ontcijferen van snotterige boodschappen. In ieder geval heeft deze psychologe er kaas van gegeten. Woensdag acht mei it is!

Vandaag is het D-day. Of beter gezegd P-day, want ik ga naar de psychologe. Als ik muziek kon afspelen zou je iets onheilspellends horen. Ik besluit met de fiets te gaan. Een depressie op wielen denk ik onderweg. Omdat ik slecht ben in het inschatten van tijd kom ik te laat. Niet veel, 10 minuten, maar ik stress er helemaal over. Hier gaan we dan, aanbellen, naar binnen gaan, gaan zitten op de bank die best comfortabel zit. “Of ik iets wil drinken?”. Terwijl ik wacht kijk ik rond. Minder eng dan ik me voorgesteld had. Comfortabele bank, stijlvol interieur, warme sfeerverlichting. Hier kan ik me wel op mijn gemak voelen. “Of ik even wil toelichten wat het probleem is?” Dan komt het er allemaal uit, de zware zwangerschap, de lange bevalling met zeer pijnlijk einde, de moeilijke en pijnlijke borstvoedingsperiode, het slaaptekort, de concentratieproblemen, de slaapproblemen, het verlies van mezelf, de moeilijke band met mijn baby en de zelfmoordgedachten. Gelukkig stonden er zakdoeken. Ik denk dat ik de halve doos heb leeg gesnotterd. 

Het was zwaar om het er allemaal uit te gooien, maar anderzijds was het zo’n opluchting om zonder oordeel te kunnen vertellen. Neutraal terrein. Dat is het eigenlijk wanneer je met een psychologe praat en dat is net het goede eraan. Niet wikken en wegen met woorden, maar gewoon vertellen. “Om te beginnen stel ik voor twee keer per week af te spreken.” “Goed” hoor ik mezelf zeggen. Dat wil dan zeggen dat ik niet flauw ben, denk ik. Ik mag echt toegeven dat het niet goed met me gaat. Weer buiten stap ik opnieuw op mijn fiets. Hier zit ik dan, mijn depressie en mijn wielen. Wij gaan nog veel interessante tijden tegemoet.