Nu ik voor de tweede keer moeder werd word ik geregeld opnieuw overvallen door een oude frustratie. Ik ging op moederschapsrust. Een term die doet vermoeden dat het makkelijk en relax zal worden, dat moederschap. Een term die, het moet gezegd, niet verder van de waarheid kon liggen. Ik kan veel termen koppelen aan het moederschap, maar rust overkomt me behoorlijk weinig.
Als ik mijn lichaam niet aan het laten herstellen ben van mijn ‘zwangerschapsrust’ ben ik wel bezig met die baby in leven te houden. Het is een job zoals geen ander waarbij je inzet maximaal is, je je loon gereduceerd ziet en je pensioenrechten verdwijnen. Wie investeert in de toekomst van morgen hoeft geen financiële zekerheid, zo althans de overheid.
En geloof me, toch krijg ik er veel voor terug. Soms in de vorm van zure melk over mijn kleren, maar even vaak op leukere manieren. Ik ben dan ook blij dat ik de tijd krijg om te wennen aan het feit dat ik moeder werd van twee kinderen die op me steunen. Maar die term, die dekt de lading niet. Geef mij maar ‘moederschapsinvestering’, want investeren in mijn kinderen dat doe ik zeker. Met een koffie in de hand, concealer onder de ogen en een zurig melkgeurtje op de kleren. Wat kan investeren toch mooi zijn.
ExitGrijzeWolk 